حسن احمدی فرد: ذوالفقار
عسکریپو معروف به عسکریان متولد 1311 کاشمر و بزرگ شده تربت جام است. او
چند سالی است که در محله «ساختمان» مشهد زندگی میکند. بسیاری از کارشناسان
موسیقی نواحی ایران، تبحر این استاد پیسکسوت در اجراهای ظریف و سرعتی
دوتار را بینظیر میدانند.
آنچه در ادامه میخوانید بخشهایی از گفت و گوی مفصل ما با این استاد موسیقی مقامی است:
- ما پشت در پشت نوازنده بودهایم. پدر و پدربزرگم هم دوتار میزدند. البته دوتارهای آن موقع با دوتارهای امروزی خیلی فرق میکرد. آن وقتها صدای دوتار، صدای بمی بود، جرس نبود. طنین نداشت. سیم دوتارها، آن وقتها، نخ ابریشم بود. سیم فلزی که آن زمان نبود. پردهها را هم با زه تابیده گوسفند یعنی همان روده گوسفند میبستیم. برای همین، دوتارهای آن موقع صدای رسایی نداشت. بعدها که سیم فلزی آمد، من اولین کسی بودم که سیم فلزی روی دوتارم بستم. آن اوائل، سیمها، مسی بود که مثلا برای تلفن و کارهای مشابه آن استفاده میشد. ما آن سیمها را روی دوتار میبستیم. آن سیمها، ناخن آدم را میانداخت. اذیت میشدم. بعدها هم که سیم فلزی مخصوص آمد و کار را برای همه راحت کرد. حالا پردهها را هم به جای روده گوسفند با سیمهای پلاستیکی نازک میبندیم. بقیه قسمتهای دو تار، همان است که بود. کاسهاش از چوب درخت توت است و دستهاش از چوب زرد آلو و گاهی هم عناب. چون هم سفتتر است هم زیباتر. خرکهای قدیم که سیم را روی دوتار نگه میداشتند، چوبی بود، حالا که ابزار تراش آمده، از استخوان یا شاخ حیوانات استفاده میشود. البته هنوز هم خیلیها در تربت جام از خرک چوبی استفاده میکنند.
منبع خبر آیلان فرهنگ موسیقی
ا ی که مرا خـوانـده ای ، راه نـشـانـم بـده
در شـب ظـلـمــانی ام ، مـاه نــشـانـم بـده
یوسـف مصری ز چـاه ، گـشت چنـان پادشـاه
گـر کـه طـریـق ایـن بُـود چـاه نـشـانـم بـده
بر قـدمت همچـو خاک گریه کنـم سوزناک
گِل شد از آن گریـه خاک ، روح به جـانم بده
از دل شـب می رسـد نـور سـرا پـرده ها
در سـحــراز مشرقت صـوت اذانـم بــده
سر خـوشـی این جـهـان لـذت یک آن بُـود
آنچـه تو را خـوشـتـر است راه بـه آنـم بـده
مسلمانا که ماه روزه نو شد *دلم گر سنگ خارا بود اوو شد
گروه موسیقی ساریکا حلول ماه رحمت را به برادران مسلمان ودوستداران موسیقی محلی تبریک میگوید
آهنگ سر تراشک را از اینجا بشنویید
تصاویری که مشاهده میکنید مراسمی است که در مجالس عروسی
درروستای شوریجه علیا شهرستان سرخس زمانی که داماد را به حمام میبرند
قبل از ان اسبی را با وسایل مخصوص (جهاز اسب) تزیین میکنند طبق رسوم واداب
پسر بچه ای را جلوی داماد سواراسب میکنند موسیقی هم در مراسم خوانده میشود به نام سر تراشک توسط خانم ها که انشالله به همین زودی دوستدارن خواهند شنید با توضیحات بیشتر وبرای اولین بار خواهد بود که کسی دنبال چنین موسیقیهای بکری باشد
بی شک موسیقی تربت جام چه اواز چه بازیهای ایینی ستودنی است
تصویری که مشاهده میکنید گروه استاد فاروق کیانی است در جشنواره کاراوا در سا لن سوره حوزه هنری تهران هنر نمایی میکنند
۱-تصویری که در کنارم مشاهده میکنید امده که راه پدر را ادامه دهد
پدری که سالها با یک دوتار چرخ زندگی را چرخاند کسی که بایک
دوتار وچند خواننده تالاروحدت تهران را لرزاند کسی که نوای دوتارش
تن شنونده را می لرزاند حالا پسر خلفش امده راه اوراادامه بدهد
محسن عسکریان به تازگی به گروه ساریکا که سرپرستیش را
خودم برعهده دارم انشاله که با همت دیگر عزیزان بتوانیم راه
موفقی داشته باشیم
رحلت رسول اکرم اربعین حسینی وشهادت اما رضا را به تمام مسلمین جهان وهنرمندان عزیز تسلیت میگویم
/blogphoto>>/>متولد ۱۳۴۹روستای شوریجه علیا از توابع سرخس در استان خراسان رضوی میباشد.گوشش ازاوان کودکی غزلخوانی پدررامیشنید فلک نازخوانی پدر وی را به سمت و سوی موسیقی محلی سوق داد از سال ۶۵ با شنیدن سبک های آواز خوانی استاد دورپور پور عطایی و... به طور جدی به یادگیری موسیقی محلی پرداخت.
پس آشنایی با استاد عبدالله امینی در سال ۷۲ و شنیدن شیوه آواز خوانی امینی که غرابت خاصی به سبک استاد پور عطایی دارد این سبک را برای خود برگزید و سپس در کنار دوتار استاد عسکریان به تکامل بیشتری رسید.
اگر چه درذ زمینه گروه خوانی تجاربی را با استاد دلدار رسول زاده کسب کرد ولی آشنایی وی با عبدالغفور محمد زاده دریچه ای جدید از گروه خوانی بر چشمانش گشود و به طور جدی و تکنیکی شروع به خوانده نمود.
/blogprofile>>/>صفحه نخست
پست الکترونیک
آرشیو وبلاگ
عناوین مطالب وبلاگ